Es dat nit herrlech? Morjensfröh öm fönnef Uhr mäkste din Öjelches op on kannste nit widder zomake vör Jezwetscher-Jedöns rongkeröm. Wemmer sech Ohropax-Stoppe en de Ohre deut on de Finstere öwerall zomäkt, wöhd et jo Fluppe met dä jemötleche Matratzehorche bes zom Opstonnmösse öm wat weeß ech wievill Uhr. Äwer dann kammer jo och sinne Wäcker nit höhre, on em Schlofzemmermief ersticke well och keener.

Also bliewt eenem nix öwer als wie sech jetz jede Morje dat Boom- on Boschkonzert aanzohöhre, ohne dat mr doför düereEntrettskahte berappe mösst. Jedes Johr widder hann ech nu dat Leed op de Zong, wat mr fröher als Pänz hannt schmeddere mösse, als wie dat Senge en de Scholl noch “in“ jewäse es. Mak vöraan, loss jonn, seng met!

All de Piepmätz send jekomme,
ech hann se hüttfröh vernomme.
Mösch on Drossel, Star on Fenk,
Mamm on Papp on Vorelkengk.
All send se wie jeck am senge,
donnt on nix wie Fröhleng breng.